پولیش کاری چیست و چگونه یک قطعه ی آلومینیومی را پولیش کاری می کنند؟

از موارد مهم در پولیش کاری انتخاب درست نوع آن می باشد. زیرا انتخاب اشتباه می تواند نتیجه عکس و زیان آور داشته باشد.

برای انجام پولیش باید در ابتدا دلیل استفاده خود را بدانید:

در کل تقسیم بندی پولیشها بر اساس قدرت سایندگی آن ها می باشد که هر چقدر این قدرت بیشتر باشد، پولیش زبر تر و خشن تر بوده و برعکس. اگر پولیشی بدون هیچگونه مواد ساینده باشد نام آن واکس است. زیرا نام پولیش برای عمل سایندگی آن ماده است.

به طور کلی پولیش دارای دو دسته زبر و نرم است که پولیشهای زبر با رنگ قرمز و پولیشهای نرم با رنگ کرم یا سفید ساخته می شوند. همچنین پولیشهای نرم بر اساس نوع کاربری آنها دارای تنوع زیادی می باشند مثل پولیش واکس، …

پس حتما قبل از انتخاب پولیش، هدف خود را مشخص کنید. آیا هدف شما یک خراش عمقی روی بدنه است یا یک خراش سطحی روی بدنه؟

پولیش زبر

این نوع دارای خاصیت سایندگی فوق العاده زیاد می باشد و قدرت سایندگی این نوع با نرم ترین سنباده (1200) مقایسه می شود؛ پس این پولیش را به هیچ وجه شوخی نگیرید. این پولیش برای خراش های عمیق مناسب می باشد (خراش هایی که هنوز به سطح زیر رنگ نرسیده باشند) و سطح پولیش شده به خاطر زبری مات شده پس حتما بعد از این پولیش یکبار نیز از پولیش نرم استفاده کنید. در نتیجه پولیش زبر به تنهایی فایده ای ندارد و قابل استفاده نیست و حتما باید بعد از آن عملیات پولیش کاری با پولیشی نرم انجام شود.

پولیش نرم

این نوع دارای خاصیت سایندگی ظریف می باشد به طوریکه سطح را کاملا براق و صاف می کند. برای پولیش کاری خراش های سطحی مناسب می باشد. از پولیشهای نرم می توان برای پولیش کاری بر روی قسمتی از بدنه خودرو یا تمام آن استفاده کرد. همچنین از این نوع برای برطرف کردن و تمیز کردن لکه هایی مانند شیره درختان و … که به راحتی از روی بدنه پاک نمی شوند استفاده می شود.

پولیش واکس

این نوع، مخلوط با واکس می باشد که می توان براقی بیشتری را روی بدنه خودرو با آن بوجود آورد. این نوع پولیش تمامی خاصیت های پولیش های نرم را دارا می باشد.

واکس

از واکس زمانی استفاده می شود که سطح رنگ خودرو صاف و بدون موج باشد و نیازی به پولیش نداشته باشد که با قراردادن لایه چربی باعث براقی می باشد. واکس هرگز خاصیت پرداخت کاری و خش برداری را ندارد و براقی ایجاد شده توسط واکس به واسطه چربی های آن می باشد که موقتی است.

آموزش پولیش کاری قطعات آلومینیومی

در ابتدای کار برای پولیش قطعات آلومینیومی باید سطح آلومینیوم مورد نظر خود را با یک ساینده زبر و سپس با ساینده نرم تر مالش داده تا از سطح زبر و با بازتاب نامنظم نور به سطحی صاف و با بازتاب منظم نور تبدیل شود. پیش از عملیات به نکات زیر توجه کنید:

• میزان زبری ساینده بر اساس درجه بندی بر حسب گرید مشخص می شوند. هرچقدر درجه ساینده یا گرید آن بالاتر باشد، ساینده نرم تر است. میزان زبری ساینده‌ها از 2000 بالاتر نمی‌رود، اما برای بعضی از کاربری‌های خاص مثلاً پولیش شیشه کابین خلبان از ساینده‌هایی تا گرید 4000 هم استفاده می‌شود.
• ساینده ها در هر درجه زبری دارای اشکال و مدل های مختلف هستند. به عنوان مثلا ساینده هایی به شکل سنباده یا ساینده هایی با قابلیت نصب بر روی انواع فرز یا برای کار با دست وجود دارند.
• حتی اسکاچ مورد استفاده در ظرفشویی هم یک ساینده است، اما تفاوت آن با ساینده‌های صنعتی در این است که الیاف درون اسکاچ با درجه‌های مختلف هستند و تفکیک نشده‌اند.

روش پولیش کاری آلومینیوم

در ابتدا بر اساس خطوط روی قطعه مورد نظر، گرید اولین ساینده را انتخاب کنید. برای اولین ساینده گرید 60 و مدلی که قابلیت نصب بر روی فرز انگشتی را دارد انتخاب کنید.

سپس با فرز انگشتی شروع به عملیات پولیش کاری کرده تا جایی که احساس کنید با این ساینده عمق خطوط کمتر نمی شود و تمام خطوط موجود روی قطعه در اثر حرکت ساینده است. در این موقع به خوبی دیده می شود که خطوط روی قطعه، یکدست و منظم شده اند.

در مرحله بعدی ساینده با درجه 150 را انتخاب کرده و به صورت دورانی شروع به پولیش کاری قطعه کنید و همین مرحله را با گرید 800 انجام دهید.

در نتیجه آلومینیوم به شدت اکسید شده و اکسید آلومینیوم تیره رنگ است. بعد از پولیش قطعات آلومینیومی، براده های ریز به سرعت اکسید می شوند و به سطح می چسبند و به همین خاطر بعد از آخرین مرحله پولیش برای کاهش کدر شدن قطعه آن را با آب و مایع ظرفشویی و پارچه کتانی شست و شو دهید.